Hybrid Music Vibes #3: Ramses3000
“Tegenstellingen, zoals analoog en digitaal, leveren juist een interessante dynamiek op als je ze samenbrengt,” vertelt Yannick Verhoeven, de man achter Ramses3000. Je kent zijn naam onder andere van Cairo Liberation Front, wat Egyptische electro-chaabi inbracht in de westerse dance scene. In 2017 startte hij het interdisciplinaire project Ramses3000 - een combinatie van een farao-obsessie en André3000. "Ik denk dat ik wel een beetje mijn eigen stem heb gevonden. Cairo was superleuk, maar wel soort van in dienst van… Met Ramses3000 doe ik alles 'on my own terms’.”
Muziek die gewoon tranquilo is
“Ik had jarenlang drukke, opzwepende muziek gemaakt, en ik merkte dat ik thuis en op mijn koptelefoon eigenlijk compleet andere muziek aan het luisteren was.” Het was dus tijd voor een volgende stap in het rijke muzikale pad, wat ooit met britpop begon en zelfs hiphop vond in het project G.O.D. - met Jasper Grave van Gramma. “Dus ik vroeg me af: kan ik dit ook maken? Vind ik dit leuk om te maken? Bovendien ben ik ook inmiddels 34 en ik wilde gewoon lekker trage, kalme muziek maken die mij ontspanning geeft.”
Tijdens een residentie in een klooster vond Verhoeven inspiratie. “Dat was in 2022, en daar woonden ook paters en broeders waarmee ik ging chillen. Ik was benieuwd naar hun leven, naar wat religie voor mensen doet en wat voor rol muziek daarin speelt. Dus ik ging naar de mis, dronk koffie met hen en praatte over wat zij leuk vonden qua muziek.” De ervaring lijkt achteraf transformatief voor Verhoeven, die zelf met een ADHD-diagnose zoekt naar rust. “In mijn wereld, in de studio’s om mij heen, gaat het altijd om BPM's. Dat was voor deze mensen onbelangrijk.”
Weg uit de alledaagse chaos
Verhoeven verplaatste zijn studio naar het klooster en liet de bewoners zien wat zijn proces was. “Ze keken naar me alsof ik een magiër was, ze begrepen niet dat ik digitaal zo muziek maakte. Maar ze waren ook onder de indruk.” Een nieuwe weg was ingeslagen, en dat resulteerde in het album ‘Thalamus’. Een plaat met meditatieve ambient, waarvoor Verhoeven ook neurologie bestudeerde om écht rust te brengen. Maar ook het visuele aspect is steeds belangrijker geworden in zijn werk: “Ik werkte vroeger met filmproducers en designers, maar ik wil steeds meer zelf die disciplines beheersen. Ik heb geen kunstacademie gedaan ofzo, dus daarin ben ik best een noob, maar dat voelt ook heel vrij en inmiddels maak ik veel artwork zelf en het gevoel van voldoening is hetzelfde als met muziek.”
Met optredens rondom ‘Thalamus’ wilde Verhoeven dan ook meer zintuigen prikkelen. “Het visuele aspect is al aanwezig, want je kijkt naar mij. Toen ik meer DJ’de merkte ik dat je weinig zag van mijn proces, dus ben ik live muziek gaan maken. Dat probeer ik door te ontwikkelen.” Met de show wil hij mensen wegnemen uit het dagelijkse, even alles doen vergeten. “Ik werk al met visuals, maar ik denk ook na hoe ik wil dat mensen mijn show beleven. Zittend, staand, liggend… Ook ontwikkelde ik met geurkunstenaar Brian Omen een geur voor de voorstelling.”
Concept: Ramses3000 Live AV
De visuele kunst is een steeds groter onderdeel geworden voor Verhoeven en binnen Hybrid Music Vibes gaat hij met een installatie daarop voortbouwen. “Ik werkte met gescande inkt- en oliewerken die tot leven kwamen via audio-generatieve toepassingen met de muziek als drijver, maar elke show zag er visueel hetzelfde uit. Je moet dan een beetje denken aan de liquid light shows uit de jaren zeventig.” Maar die repetitieve elementen staan Verhoeven in de weg om met zijn show herhaaldelijk een beleving neer te zetten. “Ik wil de show blijven ontwikkelen, zodat je over een half jaar of jaar die show nog eens kan zien. Dat je die ervaring van wegdromen nog eens wil oproepen.”
Om dat te realiseren werkt Verhoeven samen met Jan-Willem Otto van Studio Wotto aan een installatie voor de Ramses3000 visuals. “Jan-Willem is een technoloog, een creatieve innovatieve ontwerper uit Eindhoven, die apparaten als synthesizers maakt. We hebben een hele goede match en ondanks onze verschillende expertise, spreken we dezelfde taal. Ik merk ook wel dat hij echt mijn muziek en esthetiek begrijpt.” Het idee van deze installatie is dat Verhoeven telkens nieuwe visuals kan creëren, als een soort live kunstwerk wat altijd anders is. “Het wordt een soort synthesizer voor beeld, waar ik elke keer vanaf nul start met een nieuw analoog kunstwerk, wat gedigitaliseerd wordt. Ik moet dan wel twee dingen tegelijk doen, dus ik moet gaan oefenen en testen hoe dat gaat werken.”
Wegdromen voor iedereen
Technologie kan veel mogelijk maken qua immersie, maar ook een drempel vormen, denkt Verhoeven. “Ik heb aan VR/AR gedacht, maar dan heb je een bril van €5.000 nodig. Het moet een optreden zijn waar mijn moeder ook een kaartje voor wil kopen. Wat ik me in het klooster besefte, is dat er weinig muziek voor ouderen gemaakt wordt. Dat is dan toch niet de hippe doelgroep, maar die wil ik ook bereiken. Daarom koos ik bewust voor iets wat in deze wereld afspeelt, niet gemedieerd door een scherm.”
Dat is ook deels de reden om analoge kunst te maken, zonder AI. “Dat maakt het wel makkelijker, maar ik vind veel AI-beeldende kunst hondslelijk. Ik kan me voorstellen dat Vincent van Gogh z’n andere oor zou afsnijden als hij het zag… Ik ben absoluut niet tegen technologie. Sterker nog, zonder innovatie kon ik nu niet doen wat ik doe.” Verhoeven is dus optimistisch over de toekomst mét technologie en sluit het gebruik ook niet uit. “Technologie moet me helpen om mijn doelen te bereiken. Wat ik maak komt uit mijn hoofd, niet uit een algoritme en ik heb duizenden ideeën. Wat iets uniek maakt is toch het idee, het proces, de gedachte erachter, dat kun je niet zomaar vervangen.”