Ga direct naar: Hoofdinhoud
Frankie and the Witch Fingers

Frankie and the Witch Fingers maakt de handen vuil

Duik in het nieuwe album 'Trash Classic'.

AuteurRenia Heeringa

Een glitterdoordrenkte vuilnisbelt

Fans van King Gizzard & The Lizard Wizard, Osees of Psychedelic Porn Crumpets: als Frankie and the Witch Fingers nog niet op je radar staat, is dit hét moment. In de stijl van eerder genoemde bands brengt deze psychpunkband uit Los Angeles al ruim tien jaar aan de lopende band platen uit alsof het niets is. Op het nieuwste wapenfeit - en inmiddels achtste album - Trash Classic duik je in een glitterdoordrenkte vuilnisbelt van consumptie, technologische overdaad en de algehele staat van aftakeling waarin we ons vandaag de dag bevinden. En gek genoeg klonk dat nog nooit zo lekker.

Alles op de schop

FATW header

Net als de eerste punkpioniers is ook Frankie and the Witch Fingers niet vies van een portie maatschappijkritiek. Op Trash Classic hoor je de waanzin van onze tijd in volle glorie: een wereld die op hol is geslagen. Van verdwaald raken in eindeloos scrollen en de perfecte plaatjes die influencers je voorschotelen tot tech-goeroes die vooruitgang beloven maar vooral veel van je afpakken - niets blijft gespaard. Geen wonder dat we met z’n allen verlangen naar Dead Silence. De band zet deze (ver)rotte thema’s maar wat graag aan de kant van de straat, maar verpakt ze ondertussen wel in onweerstaanbare grooves.


 

Tot in de moshpit

Trash Classic is een smerige cocktail van proto-punk, hoekige new wave en industriële elektronica. De songs kronkelen van glitchy synths - soms alsof ze rechtstreeks uit een oververhitte videogame zijn geript - naar messcherpe riffs, gedreven door ritmes die even schurend als dansbaar zijn. Alles gebracht met een flinke knipoog. Heb je ze eerder live meegemaakt - bijvoorbeeld op ons eigen Fuzz Club Festival, of twee jaar geleden op Misty Fields - dan weet je dat dit is een van de spannendste live-acts van het moment is. En voor wie niet bang is om de handen ook een beetje vuil te maken: tot in de moshpit.


 

Aangedreven door suiker en adrenaline

De nummers werden geschreven in een stoffige industriële wijk in Los Angeles, vol oude campers en roestige machines. Later verhuisde de band naar de Tiny Telephone Studio in Oakland, waar de ruwe schetsen met behulp van producer Maryam Qudus (bekend van La Luz en Spacemoth) hun uiteindelijke vorm kregen. Met onorthodoxe opnametechnieken, vreemde geluidsexperimenten en spontane uitbarstingen kreeg de plaat dat kenmerkende DIY-randje dat op elke FATW-plaat hoorbaar is.

Elke opnamedag begon met luid draaiende tekenfilms, zoals ze het zelf noemen: een Looney Tunes-ritueel dat de gekte voedde. Aangedreven door suiker en adrenaline ging dat opnameproces door tot diep in de nacht. Het is dan ook niet gek dat Trash Classic alle kanten op schiet. Maar wees niet bang om kopje-onder te gaan in die troep: het is het meer dan waard. Tot op dinsdag 11 november in onze Kleine Zaal!

Frankie and the Witch Fingers
Frankie and the Witch Fingers maakt de handen vuilDuik in het nieuwe album 'Trash Classic'.